Było to w czasach dalece poprzedzających dzień narodzin Sigmara, kiedy świat postanowił przełamać grubą skorupę lodu i odetchnąć głęboko ciepłymi wiatrami południa. Wtedy na ziemi pojawiła się wszelka roślinność a puls lasu powołał do życia dzikie stworzenia – pierwszych mieszkańców świata. Niestety zwierzęta nie mogły cieszyć się energią nowej rzeczywistości. Nie potrafiły poradzić sobie z dziką i nieprzyjazną florą. Widział to Taal, towarzyszący narodzinom nowego świata w postaci młodego jelenia. Strapiony postanowił przekazać zwierzętom pierwszy z darów – instynkt. Dzięki instynktowi zwierzęta były w stanie przetrwać w najtrudniejszych warunkach. Zdobywały pożywienie, chroniły się przed zimnem i gorącem, posiadły świadomość grawitacji. Jednak Taal nie był zadowolony. Młody Bóg dostrzegł, że pomimo zdolności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, jego podwładni trwają w nieświadomości istnienia, przez co nie tworzą ciągłości gatunku. Są sami. Strapiony Taal myślał wiele miesięcy jak poradzić sobie z samotnością swoich poddanych i sprawić, żeby dzikie stworzenia potrafiły stworzyć wspólnotę. Podróżował po całym nowym świecie szukając rozwiązania, radził się innych Bogów, wreszcie zrezygnowany i zrozpaczony przysiadł przy wielkim dębie na środku samotnej polanki i zaczął płakać ogarnięty własną niemocą. Słysząc boski szloch dąb o imieniu Endar poruszył się. Ogarnięty żalem wysłuchał Taala, który przez pełne trzy dni i noce opowiadał mu o wszystkich stworzeniach jakie stworzył. Dąb wysłuchał uważnie a potem odpowiedział:
Nieszczęsny. Nawet pomimo Twojej boskości zbyt krótko istniejesz na tym świecie, żeby zrozumieć na czym polega krąg życia. Daj mi nogi, abym mógł chodzić i dotrzeć do wszystkich twoich podopiecznych, daj mi usta, żebym mógł mówić i przekazać im język, który mam w sobie. Jeśli spełnisz moje prośby pomogę ci.
Pobierz: Stromherz
